fangafang (詞幹)

蔡中涵大辭典
(詞幹: fangafang)
  1. 發生糾紛而攪亂他人,吵得煩死人。

    calilaw

    參見 mafangafang

吳明義阿美族語辭典
(詞幹: fangafang)
  1. 忙,繁忙;瑣事纏身,被攪亂,被騷亂;事件。


(詞幹: fangfang
  1. 衣服寬鬆不緊。

  2. 瑣碎事務,待處理的事。

方敏英字典
(詞幹: fangafang)
  1. 忙,繁忙

    have a lot to do * be busy * be disturbed * distracted in work

  2. 瑣事纏身,被攪亂,被擾亂

    disturbance

原住民族語言線上辭典
(詞幹: fangafang)
詞頻:(6)
  1. 繁忙